Sztuka baroku powstała we Włoszech. Trwała od drugiej połowy XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku. Wyróżniamy kilka podokresów baroku: barok wczesny, dojrzały i późny.
W okresie schyłku epoki renesansu w miejsce ułożonego życia i ogólnej harmonii, a także tolerancji religijnej pojawiły się objawy niepokoju. W miejsce ideałów renesansowych pojawiło się nowe zapatrywanie na wartości. Przeciwstawiano wartości ziemskie z wiecznymi.
Sztuka baroku pełniła bardzo ważną funkcję zwłaszcza dla Kościoła. Pomocna była w oddziaływaniu na emocje i uczucia wiernych. Miała także na celu zachowanie prawomyślności religii.
Budowle barokowe są dynamiczne bogato zdobione, z mnóstwem form ornamentalnych. Stosowano także światłocień. Malarstwo rzeźba i architektura w baroku często było łączone.
Rzeźbiono na pomnikach, nagrobkach posągach. Stosowanymi materiałami były przeważnie kamień i drewno. Za motywy ba rokowane uważano między innyi postacie mitologiczne i religijne. Z reguły były ukazane one w ruchu, artysta starał się oddać teatralność a także dynamizm akcji, w którym została stworzona. Celem takiej prezentacji było oddanie jak najpełniej stanów emocjonalnych człowieka